اثرات علامتگذاری بر رشد و مرگ و میر نوزادان میگوی ببری سبز (de haan, ۱۸۴۴ penaeus semisulcatus)

علامتگذاری میگوهای جوان میگوی ببری سبزpenaeus semisulcatus درمنطقه بندرگاه و دلوار(بوشهر) از بهمن ماه 1390 تا خرداد ماه 1391 اجرا، ووضعیت رشد و مرگ نمونه ها مورد مطالعه قرار گرفت.درایستگاه تحقیقاتی بندرگاه در3 تانک 300 لیتری حاوی میگوی ببری سبز علامتگذاری شده با رنگ قرمزالاستومر و 3 تانک میگوی بدون علامت به عنوان شاهد که هر تانک حاوی 30 نمونه بود،در مدت 98 روز انجام و اطلاعات رشد وزنی نمونه ها ثبت گردید. میزان مرگ و میر در هر دو گروه درپایان دوره نمونه-های علامتگذاری شده 52 درصد و در میگوهای بدون علامت 5/44 درصد بود. همچنین در شرکت آبزیستان، تعداد 3 تانک شاهد (بدون علامت) و 3 تانک علامتگذاری شده 300 لیتری هر کدام حاوی 30 نمونه ، پارامترهای رشد و مرگ و میر در مدت 110 روز موردبررسی قرار گرفت. میزان مرگ و میر در نمونه های شاهد و علامتگذاری شده این ایستگاه به ترتیب 63 درصد و 59 درصد بود. نتایج بدست آمده از آنالیز واریانس یک طر فه در هر دو ایستگاه، اختلاف معنی داری (05/.α = )را بین وزن نمونه های شاهد و علامتگذاری شده نشان نداد. اختلاف مرگ و میر در دو ایستگاه بندرگاه و دلوار بین نمونه های شاهد و علامتگذاری شده تا حدودی متفاوت بود و به نظر می رسد بیشتر در اثر شرایط زیست محیطی و مدیریت نگهداری میگوها می باشد، علاوه بر این علامتگذاری با روش تزریق مایع رنگی به درون بافت بدن میگوی ببری سبز تاثیری بر رشد و مرگ و میر نمونه ها نداشت.